قال رسول الله(ص):
إنَّ لِقَتل الحُسَین حَرارَه فی قُلُوب المُومِنینَ لا تَبرُدُ اَبَداً
همانا از شهادت حسین(ع) حرارتی در دلهای مومنین است که هرگز به سردی نمی گراید.
مستدرک الوسائل، ج1، ص218.
مطلب این پُست را به مناسبت نزدیک شدن به سال جدید و مصادف شدن آن با اربعین حسینی(ع) می نویسم.
در کوشه و کنار بسیار دیده می شود که پیشاپیش مردم به یکدیگر تبریک و تهنیت عید نوروز و سال نو می گویند و خود را برای سور و سات و مهمانی و برگزاری عید نوروز آماده می کنند. روی سخنم با ایشان است.
وای بر ما ملت آخرالزمان.
مگر نه اینکه اربعین سید و سالار شهیدان عالم مصادف به حلول سال نو شده است و مگر نه اینکه آسمان و زمین و هرچه در آن است، عزادار و سوگوار خون خدا هستند. مگر نه اینکه حضرت صاحب الزمان(عج) در عزای حسین(ع) خون گریه می کنند و قالبشان شکسته و محزون است.
نکند با تبریک و تهنیت و شادی و سرور، قلب امام زمانمان(عج) را از خود آزرده کنیم. وای بر ... .
مگر در زیارت عاشورا نمی خوانیم که : انی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم الی یوم القیامه.
من تا روز قیامت سلم و صلح هستم با کسی که با شما صلح است و در جنگ و جهادم با هرکه با شما در جنگ است. اینگونه دوستی خود را نشان بدهیم؟ هاشا و کلا.
این یک امتحان الهی است. مگر در تمام طول عمرمان چندین بار این حادثه(تقارن اربعین با نوروز) تکرار می شود؟
حضرت امام صادق(ع) فرمودند: برای ما زینت باشید .... آیا اینگونه؟
آیا ما با از دست دادن عزیزانمان(خدای ناکرده)، تا مدتها عزادار نیستیم و یا عید می گیریم و شادی می کینم؟
و آیا حضرت امام حسین(ع) از عزیزترین عزیزانمان به ما نزدیک تر نیستند؟
حال خود دانید. با این تفاسیر اگر باز هم دلتان می آید، در چهلمین روز شهادت پسر فاطمه(س)، عید برگزار کنید. نستجیر بالله.
وای از آن روزی که پرده ها کنار رود و حقایق آشکار گردد.
ادامه مطلب در وبلاگ انا مجنون الحسین(ع) می باشد.
